Powered By

Free XML Skins for Blogger

Powered by Blogger

က်ေနာ့ blog ထဲက ရွာခ်င္တာေလးေတြရွိရင္

လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြ (၂)

က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာလဲ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြ ရွိၾကပါတယ္။ .. ဗုဒၶဘာသာ ႏိုင္ငံဆိုေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မး္ ေနခ်င္ၾကတာ မ်ားပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ လူမ်ိဳးရဲ႕ သေဘာကိုက ကိုယ့္ကို ျပႆနာ မေပးရင္ၿပီးေရာ သူမ်ား ကိစၥေတြ သိပ္စိတ္ဝင္စားၾကတာ မဟုတ္ဘူး။
ဒါေပမဲ့ က်ေနာ့သေဘာကေတာ့ လူတစ္ေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ရဲ႕ Criteria ကိုၾကည့္ၿပီး သူတို႔လူမ်ိဳး ၊ သူတို႔ႏုိင္ငံရဲ႕ စရိုက္လို႔ ၿခံဳေျပာလို႔ မရဘူးဆိုတာပါ.
က်ေနာ္ အိႏၵိယ သြားရေတာ့ မသြားခင္ကတည္းက ကုလားေတြရဲ႕ ညစ္ပတ္ပံု ၊ ကလိန္ကက်စ္ က်ပံုေတြကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား နားရည္ဝၿပီးမွ သြားတာပါ။ ဒီေတာ့ ဘာပဲေျပာေျပာ ကုလားေတာထဲမွာ အေတာ္ေလး ဂရုစိုက္ ေနျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ ကလိန္ကက်စ္ က်တာကိုလဲ ထူးၿပီး ခံစားမေနျဖစ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ ကလိန္ကက်စ္ က်ပါတယ္ ၊ သူမ်ားအေပၚ ေခါင္းပံုျဖတ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ ကုလားေတြထဲမွာေတာင္ လူတစ္ဖက္သားကို ကူညီခ်င္တဲ့ . ဘာမွ မေမွ်ာ္ကိုးပဲ ကူညီတတ္တဲ့ ကုလား ႏွစ္ေယာက္ ၊ သံုးေယာက္ေလာက္ က်ေနာ္ ကိုယ္ေတြ႕ ႀကံဳခဲ့ဖူးပါတယ္။
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သေဘာက်ၾကတဲ့ ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႕တယ္လို႔ သတ္မွတ္ၾကတဲ့ ကိုရီးယားႏိုင္ငံကို က်ေနာ္ ေရာက္ျဖစ္ျပန္ပါတယ္။ ကိုရီးယားေတြ ကိုယ္ႏႈိက္က သူတို႔လူမ်ိဳးဟာ Very Genuine ျဖစ္ၾကတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ မွန္လဲ မွန္ပါတယ္ .. ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ရိုးသားၿပီး ကူညီခ်င္စိတ္ ရွိၾကပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အားနည္းခ်က္က လူရာခိုင္ႏႈန္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အဂၤလိပ္လို မတတ္ၾကတာပါပဲ .. ။ ဆိုးလ္ၿမိဳ႕ထဲမွာ က်ေနာ္ တစ္ရက္ ေဈးဝယ္ထြက္ျဖစ္ပါတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း ဟုိေရွာက္ၾကည့္ ဒီေရွာက္ၾကည့္နဲ႔ေပါ့ .. ။ ဆိုင္တဆိုင္မွာ ဖန္စီပစၥည္း ေတြထဲမွာ က်ေနာ္က ဘာလုပ္တဲ့ပစၥည္းမွန္း မသိလို႔ ေမးၾကည့္မိပါတယ္ .. "What is this" ေပါ့ .. အဲဒီမွာ ဆိုင္ရွင္က က်ေနာ့ကို ျပန္ေျပာတယ္ .. "This is one" တဲ့ . .က်ေနာ္ ထင္တာေတာ့ သူဘိုလို မတတ္လို႔ ျပန္ေျပာတယ္ ထင္လို႔ ရက္စ္ လို႔ ေျပာမိတယ္ဗ် .. ။ အဲဒီမွာ ဆိုင္ရွင္အမႀကီးက က်ေနာ့ကို အေပါက္ဝကို လက္ညွိဳးထိုးၿပီး ကိုရီးယားလို ဘာေတြမွန္းမသိဘူး ေရရြတ္ေတာ့တာပဲ .. က်ေနာ္လဲ တင္းပီး ထြက္လာခဲ့တယ္ .. ေနာက္မွ စဥ္းစားမိတာက သူ႔ပစၥည္းကို က်ေနာ္က ၁ က်ပ္နဲ႔ ေဈးဆစ္တယ္ ထင္သြားလို႔ ေနမွာလို႔ ေတြးမိတယ္ဗ်။
က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာက အဂၤလိပ္စာ တတ္တာ မတတ္တာကို ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး .။ အဲဒီလို ႀကံဳရတာ ၂ ခါ ၃ ခါ ေလာက္ ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္ယံုၾကည္ပါတယ္ ၊ က်ေနာ္တိ႔ုႏိုင္ငံမွာဆို ဘယ္သူမွ အဲလိုလုပ္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ။ ဘယ္သူမဆိုဗ်ာ .. ကိုနားမလည္ရင္လဲ ဘာေမးတယ္ဆိုတာ ရွင္းေအာင္ ျပန္ေမးသင့္တာေပါ့ .. ေနာက္ပီး ဒီလို အျပဳအမူမ်ိဳးက ႏုိင္ငံႀကီးသား မပီသဘူးေတာ့ ထင္တာပဲ ..
အဲဒီလိုပါပဲ .. ရိုးသားလွပါတယ္ဆိုတဲ့ လူေတြမွာလဲ အဲလို လူမ်ိဳးေတာ့ ရွိတတ္တာပါပဲ ..
..

ရွိေသးတယ္

လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြ

က်ေနာ္လည္း ဘေလာ့နဲ႔ အဆက္ျပတ္ေနတာ ၾကာသြားပါၿပီ .. .ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး .. အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ မေရးျဖစ္တာပါ.။ ခုေတာ့ အားေနတာရယ္ ျပင္ပကမၻာေရာက္ေနတာရယ္ေၾကာင့္ ေရးျဖစ္တာပါ.။ က်ေနာ္တို႔ လူမ်ိဳးေတြမွာ ႏုိင္ငံျပင္ပ ေရာက္သြားလို႔ ဘာလူမ်ိဳးလဲ ေမးရင္ ၊ ဘယ္ႏုိင္ငံကလဲ ေမးရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံက ဗမာလူမ်ိဳးပါလို႔ ေျဖရမွာ ရွက္တဲ့လူေတြ ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဗမာလူမ်ိဳးလို႔ ေျပာရတာကို အင္မတန္ ဂုဏ္ယူပါတယ္။
ႀကံဳလို႔ နီေပါက သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ေျပာတာ သတိရမိပါတယ္။
သူက သူတို႔ အသံထြက္နဲ႔ ဗမာဆိုတာ The Creator of Earth (ျဗဟၼာ)ကုိ ေခၚတာပါတဲ့။ ဟီး ဟီး
က်ေနာ္ကေတာ့ အဲဒီကတည္းက ဗမာျဖစ္ရတာ အရမ္း ဂုဏ္ယူတာပဲ ..

.။ ..

ရွိေသးတယ္

သတိရမိတဲ့ စကားေလးေတြ

မေန႔က တီဗီၾကည့္ရင္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တံတားႀကီး ဘယ္ႏွစင္း ၊ ကားလမ္းအရွည္ မိုင္ ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီဆိုၿပီး ေၾကညာတာလာေတာ့ ဆရာသမား တစ္ေယာက္ ေျပာဖူးတာ သြားသတိရမိတယ္ဗ်ာ .. ..
သူတစ္ခါက (သိပ္မဖြ႕ံၿဖိဳးေသးတဲ့ ေခတ္က) ရခိုင္ဘက္ကို သြားခဲ့တယ္တဲ့ .. ။ အဲဒီမွာ သူက ျပည္မဘာက္က လာတာကို သိတဲ့ ရခိုင္ႀကီး တစ္ေယာက္က သူတို႔ၿမိဳ႕က နာရီစင္ေရွ႕ကို ေခၚသြားၿပီး မင္းတို႔ဆီမွာ ဒီလို နာရီစင္ ရွိလားလို႔ ေမးသတဲ့ .. .။ တကယ္က အဲဒီၿမိဳ႕က နာရီစင္က လူႏွစ္ရပ္ေလာက္ အျမင့္မွာ ရွိတဲ့ နာရီစင္ ေသးေသးေလးပါတဲ့ .. .။ သူလဲ အဲလိုအေမးခံရေရာ ဘာေျပာရမွန္းကို မသိဘူုး ျဖစ္သြားပါတယ္တဲ့ .. . .။ ခုလဲ က်ေနာ္တို႔ အဲလိုမ်ား ျဖစ္ေနပီလား မသိ .. . ။

ရွိေသးတယ္

ဗ်ဴရိုကေရစီ ယႏၱရားနဲ႔ က်ေနာ္

က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံက ဗ်ဴရိုကေရစီ စနစ္ႀကီး မေပ်ာက္ေသးဘူးဗ် .. .
ရံုးအေပၚထပ္က စာ ေအာက္ထပ္ကိုေရာက္ဖို႔ကို ၂ ရက္ေတာ့ အနည္းဆံုး အခ်ိန္ေပးရတယ္။ ဒါေတာင္ တစ္မိုးေအာက္ထဲက ရံုးေတြကို ေျပာတာေနာ္ .. . .မဆိုင္တဲ့ ရံုးတစ္ရံုးကေန ေနာက္တစ္ရံုးကို စာပို႔တာ ဆိုရင္ေတာ့ .. တစ္ပတ္က အနည္းဆံုးပဲ .. . ၊ ၿပီးေတာ့ ရွိေသးတယ္ .. . . Procedure ေအာက္တယ္တို႔ .. စနစ္မက်ဘူးတို႔ .. .လာေသးတယ္ ။ စာတစ္ေစာင္ကို လက္မွတ္ထိုးၿပီး ထြက္ဖို႔ေတာင္ ၁ ရက္ေလာက္ အခ်ိန္ေပးေနၾကၿပီးေတာ့မ်ား .. ခက္ပါတယ္ . . . .ဒီလို ႏိုင္ငံႀကီးမွာ လူလာျဖစ္တဲ့ ငါကိုက .. . . . . .

ရွိေသးတယ္

မင္းရဲေက်ာ္စြာ

ရာဇဝင္ထဲမွာ က်ေနာ္ အားအက်ဆံုး မင္းသား တစ္ပါး ရွိပါတယ္..
အဲဒါ မင္းရဲေက်ာ္စြာပါ ..
သူက ဘုရင့္သားမို႔ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ျဖစ္တဲ့ ေခတ္ထဲမွာ အရည္အခ်င္းေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ သူက ပထမဆံုး ကေလး ေက်းေတာင္ညိဳဘက္ (ရခိုင္ဘက္) ကို စစ္တိုက္သြားေတာ့ သူ႕ကို ဘုရင့္သားဆိုေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခန္႔ပါတယ္။ အဲဒီ ေခတ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဆိုတာ စစ္ထြက္တဲ့အခါ အႀကီးဆံုး ရာထူးကို ေခၚတာပါ။ အဲဒီခရီးကို သြားတဲ့ လမ္းတေလွ်ာက္မွာ စခန္းခ်တိုင္းခ်တိုင္း မင္းရဲေက်ာ္စြာက သူ႔ေဘာ္ဒါေတြနဲ႔ ကစားေလ့ ရွိပါတယ္တဲ့။ အသက္ကလည္း ငယ္ေသးတာကိုးဗ်။ (၁၇) ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတယ္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ တကယ္ စစ္တိုက္ရမဲ့ ေနရာလည္း ေရာက္ေရာ သူ႕စစ္သူႀကီးေတြက “အရွင္ေလး စစ္ပြဲဆိုတာ ၾကမ္းတမ္းပါတယ္။ အခန္႔မသင့္ရင္ အသက္ကိုပါ ထိခိုက္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔ အေသခံၿပီး တိုက္ပါ့မယ္။ အရွင္ေလး ေနာက္ကပဲ လြတ္ရာက ေနေပးပါ” လို႔ ေလွ်ာက္ၾကသတဲ့။ ဒီေတာ့ မင္းရဲေက်ာ္စြာက ဘာျပန္ေျပာလဲ ဆိုရင္ “ငါ့ဖခမည္းေတာ္က ဒီလို ေနာက္ကေနဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခန္႔လိုက္တာ မဟုတ္ဘူး၊ ငါကုိယ္တိုင္ တိုက္မယ္” ဆိုၿပီး ဆင္စီးၿပီး ေရွ႕ဆံုးကေန တိုက္ပါသတဲ့။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အားက်ဖို႔ ေကာင္းလိုက္သလဲဗ်ာ။ တကယ္ဆိုရင္ ဘုရင့္သားပဲ ၊ အခ်ိန္တန္ရင္ နန္းစည္းစိမ္က အလိုလို သူ႕လက္ထဲ ေရာက္လာမွာပဲဗ်ာ..။ စစ္ပြဲမွာ မတိုက္ပဲ ေနာက္ကေနေတာ့ေရာ သူ႔ ဘယ္သူက ဘာေျပာမွာမို႔တံုး ..။ ဒါေပမဲ့ မင္းရဲေက်ာ္စြာက အဲလို မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ သူကိုယ္တိုင္ ေရွ႕ဆံုးကေနၿပီး တိုက္ခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ သူ႔ေနာက္ဆံုး တိုက္ပြဲမွာ က်ေနာ္ အားက်တာ တစ္ခု ရွိပါေသးတယ္။ သူက အဲဒီေန႔က ေတာ္ေတာ္ မူးေနတယ္ ေျပာပါတယ္။ မူးမူးနဲ႔ မြန္ေတြဘက္က ပရိယာယ္ ဆင္လာတာကို သတိမထားမိပဲ ထြက္တိုက္ပါသတဲ့။ အဲဒီမွာ ရာဇဓိရာဇ္ရဲ႕ မြန္ဘက္က (တပ္ေလးတပ္ ထင္ပါတယ္) နဲ႕ ပထမဆံုးေတြ႕တယ္တဲ့။ သူက ေမးတယ္ .. ဒါဘယ္သူ႔တပ္လဲေပါ့ .. ဒီေတာ့ မြန္ဘက္ကလည္း ဘယ္သူ႔တပ္ပါလို႔ ေျဖၾကတယ္တဲ့.. သူက ရာဇဓိရာဇ္ရဲ႕ သားေတြဥိးစီးတဲ့ တပ္ေတြကို ပထမဆံုး ေတြ႕တာပါ ။ ဒါေပမဲ့ ငါနဲ႔ တိုက္ဖက္မဟုတ္ ဆိုၿပီးေတာ့ မတိုက္ပဲ အဲဒီတပ္ေတြကို ေဖာက္ထြက္ပါတယ္တဲ့ .. ၿပီးမွ ရာဇဓိရာဇ္နဲ႔ ေတြ႕ေတာ့ သူ႔ဆင္ႀကီး (ငခ်စ္ခိုင္ထင္ပါတယ္) က လွံခ်က္ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ထိထားၿပီးပါပီ။ အဲဒီမွာ ရာဇဓိရာဇ္ရဲ႕ အဖမ္းကို ခံရပါေတာ့တယ္။
ေနာက္အားက်တာတစ္ခုက သူ႕ကို ရာဇဓိရာဇ္က ဖမ္းမိၿပီးေတာ့ ဒဏ္ရာကို ေဆးကုေပးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းရဲေက်ာ္စြာက အကုမခံပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး မင္းသား ငါ့ဆီမွာေနရင္ အိမ္ေရွ႕ရာထူး ေပးမယ္၊ ျပန္ခ်င္ရင္လဲ ျပန္ခြင့္ေပးမယ္ဆိုတာကို လက္မခံပဲ အေသပဲ ခံသြားပါတယ္၊ ရန္သူ႔လက္မွာ အသက္ရွင္တာထက္ ေသတာက ျမတ္တယ္ဆိုတာ ျပသြားတာပါ။
ခုေခတ္လူေတြ နမူနာ ယူၾကဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။

ရွိေသးတယ္

လူရြတ္

သတိရမိတဲ့ လူရြတ္ တစ္ေယာက္ အေၾကာင္းပါ
အခု ေျပာခ်င္တဲ့ တစ္ေယာက္က က်ေနာ္ မေကြးမွာ ေနတံုးက လူႀကီး တစ္ေယာက္ အနားမွာ ေနတာပါ။ တစ္ေန႔ေတာ့ သူ႔ဆရာက လာၿပီး လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ သရက္သီးေတြကို ညေနစာ စားအၿပီးမွာ စားခ်င္ေတာ့ ဒီေကာင့္ကို ခိုင္းသတဲ့ .. ၊ ခိုင္းပံုကလည္း “တပည့္ေရ .. ညေနက်ရင္ လာပို႔ထားတဲ့ သရက္သီးေတြ ကိုင္ ထားလိုက္ကြာ” တဲ့ ..
ဒါနဲ႔ ဆရာသမားက ညေနစာ စားလည္းၿပီးေရာ သရက္သီး လာခ်မေပးလို႔ ဒီေကာင့္ကို သရက္သီးေရာ လို႔လဲ ေမးေရာ .. သူက
“အဘ ပဲ က်ေနာ့ကို ကိုင္လိုက္လို႔ ေျပာလို႔ က်ေနာ္ သရက္သီးေတြ အကုန္ ကိုင္ ပစ္လိုက္ပီ” လို႔ပဲ ေျဖႏိုင္ေတာ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီေကာင္ အကုန္ စားပစ္လိုက္တာပါ။
ေနာက္အျဖစ္အပ်က္ တစ္ခု ရွိေသးတယ္။
မေကြးမွာက သိတဲ့အတိုင္း လမ္းမႀကီးက အလယ္က လမ္းလယ္ကၽြန္းနဲ႔ ပါ။ တစ္ေန႔ေတာ့ သူ႔ဆရာနဲ႔အတူ ၿမိဳ႕ထဲကို သြားၾကလို႔ ျပန္မယ္လဲ လုပ္ေရာ ဒီေကာင္က သူ႔ဆရာကို ေမးသတဲ့ .. “အဘ ဘယ္လမ္းက ျပန္မလဲ” ေပါ့ ..။ ဆိုလိုတာက တျခားလမ္းက ျပန္မလား ေမးတာေပါ့ ..။ ဒါနဲ႔ သူ႔ဆရာက လာလမ္းအတိုင္း ျပန္ကြာ လို႔ ေျပာလိုက္မိတယ္။
ဒီမွာတင္ ေမာင္ရြတ္က ဘာလုပ္လဲ ဆိုေတာ့ သူလာတံုးက လမ္းအတိုင္း တစ္လမ္းေမာင္းႀကီးကို ေျပာင္းျပန္ေမာင္းၿပီး ထြက္ေတာ့တာပဲ .. ။ သူ႔ဆရာက ဟ.. ဘာလုပ္တာလဲ ဆိုေတာ့ အဘပဲ ေျပာတယ္ေလ ..။ လာလမ္းအတိုင္း ျပန္ဆိုလို႔ က်ေနာ္ လာခဲ့တဲ့ လမ္းအတိုင္း ျပန္တာတဲ့ ..
မွတ္ကေရာပဲ .. . ။

ရွိေသးတယ္

အေသာကမင္းႀကီး

အေသာကမင္းႀကီးရဲ႕ က်ဆံုးခန္းကို က်ေနာ္တို႔ကို ဂါယာဘုရားဖူး လိုက္ပို႔တဲ့ ဦးဇင္း ေျပာျပသေလာက္ ျပန္ စဥ္းစား မိပါတယ္။

အေသာက မင္းႀကီးက ေရတြင္းေပါင္း (၈၄၀၀၀) ေရကန္ေပါင္း (၈၄၀၀၀) လွဴဒါန္းခဲ့တဲ့ ဘုရင္တစ္ပါးပါ။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္း (ခုႏွစ္ေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါ) အိႏၵိယမွာ ရဟန္းသံဃာေတြက သီလ မစင္ၾကယ္တဲ့ ရဟန္းေတြ ေပါမ်ား လာပါတယ္တဲ့။ ဒီေတာ့ သီလစင္ၾကယ္တဲ့ ရဟန္းေတြက သီလ မစင္ၾကယ္သူေတြနဲ႔ အတူတူ ဥပုသ္ျပဳဖုိ႔ ျငင္းဆန္ၾကပါတယ္။ အဲဒီအေျခအေနကို အေသာကမင္းႀကီးဆီ မွဴးမတ္ေတြက ေလွ်ာက္တင္ေတာ့ ဘုရင္ကလည္း ေပါ့ေပါ့ပါးပါးပဲ “ေအး ၾကည့္လုပ္လိုက္ေပါ့ကြာ” လို႔ မိန္႔ေတာ္ မူပါသတဲ့ ...
အဲဒီမွာ ဇာတ္လမ္းက စ ေတာ့တာပါပဲ.. ။
အမိန္႔ေပးခံရတဲ့ မွဴးမတ္က ပါဝါျပခ်င္တာလားေတာ့ မသိဘူး။ ဥပုသ္မျပဳတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ အားလံုး သတ္ေတာ့တာပဲတဲ့ .. ။ ဒီလိုနဲ႔ သတ္ရင္း သတ္ရင္း ေနာက္ဆံုး အေသာက မင္းႀကီးရဲ႕ ညီေတာ္ အလွည့္ ေရာက္လာေရာ .. ဘုရင့္ညီဆိုေတာ့ လြယ္လြယ္နဲ႔ မသတ္ရဲ ၾကေတာ့ဘူး ..။ ဒါနဲ႔ အေသာကမင္းႀကီးကို ေျပးၿပီး Report လုပ္ၾကေတာ့တာေပါ့ ..။ “မင္းႀကီး ညီေတာ္အလွည့္ေတာ့ ေရာက္ေနပီ ..။ တြယ္လိုက္ရမလားေပါ့” ဒီေတာ့မွ အေသာကမင္းႀကီးက သံဃာေတာ္ေတြကို သတ္ပစ္လိုက္တာ သိရပါတယ္တဲ့ ..။
ကဲ .. ဘယ္ေလာက္မ်ား ညံ့လုိက္သလဲ ..
က်ေနာ္တို႔ ကုန္းေဘာင္ေခတ္မွာေတာင္ “လူကိုေခြးသတ္ေလျခင္း” ဆိုတဲ့ ျဖစ္ရပ္ကေလး ရွိခဲ့ေသးတာပဲ ..။
က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာကဗ်ာ .. အေသာက မင္းႀကီးက အဲလို သူမသိလိုက္ပဲ သံဃာေတာ္ေတြ အမ်ားႀကီးကို သူ႔နံမယ္နဲ႔ သတ္ခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ အာဏာ က် လာတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ “ခိုက္” တယ္ပဲ ေျပာရမလား ၊ သံဃာ ဂိုဏ္းသင့္တယ္ ေျပာရမလားေတာ့ မသိဘူး ..။
ငရဲ ႀကီးတာေပါ့ဗ်ာ ...။
ဒီလိုနဲ႔ .. . အိႏၵိယ တလႊားမွာ ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ခဲ့တဲ့ မင္းႀကီးအေသာကဟာ ေနာက္ဆံုး ဘယ္လို ဘယ္လို ဘဝကို အဆံုးသတ္သြားလဲ ဆိုတာေတာ့ အားလံုး သိၾကတဲ့ အတိုင္းပါပဲ ..
တကယ္ပဲ သံေဝဂ ရစရာပါဗ်ာ .. .

..

ရွိေသးတယ္